Hulp aanbod
Algemeen
Ik kijk wat mensen nog wel zelfstandig kunnen en ondersteun daar waar het minder goed gaat met passende en creatieve ideeën. Ik ga uit van gelijkwaardigheid tussen hulpvrager en begeleider. Samen weten we meer. Hierdoor kan er vertrouwen ontstaan. Een gestelde diagnose kan een hulpmiddel zijn maar is geen uitgangspunt bij de begeleiding. Ik ben in staat om goed aan te sluiten bij elke hulpvrager en om te gaan met meerdere hulpvragen die tegelijkertijd spelen. Samen kijken we welk probleem voorrang heeft en waar mogelijk nog meer ondersteuning nodig is. Eigen ideeën en behoeften van de hulpvrager blijven hierbij belangrijk maar als het nodig is kan ik hierin ook een sturende rol vervullen. De ondersteuning en begeleiding kan van heel praktisch tot zeer inhoudelijk zijn. Het doel is om de eigen kracht en mogelijkheden zoveel mogelijk te herstellen, ontwikkelen en behouden. En waar men dat zelf niet meer kan, taken volledig over te nemen.
Ondersteuning bij zelfredzaamheid
- Advies, ondersteuning en begeleiding bij de organisatie van het huishouden en bij alle dagelijkse activiteiten en taken die helpen om beter voor zichzelf te zorgen en het huishouden op orde te houden. Totale overname van huishoudelijke taken bij oververmoeidheid en overprikkeling.
- Ondersteuning bij het nakomen van belangrijke afspraken buitenshuis en bij het onderhouden van (sociale) contacten.
- Ondersteuning bij het op orde houden van de administratie, bij contacten met instanties en bij eventuele schuldenproblematiek.
- Hulp bij het maken van een persoonlijk dag- en weekschema. Dit biedt structuur, houvast en ritme in de dagelijkse gang van zaken.
- Begeleiding bij het (opnieuw) stapsgewijs oppakken van activiteiten en bij het zo lang mogelijk in stand houden van belangrijke vaardigheden ter bevordering en in stand houding van de eigen zelfstandigheid.
- Ondersteuning bij het vinden van een balans tussen fysieke/mentale inspanning en ontspanning om overprikkeling te voorkomen.
- Begeleiding bij terugkeer naar werk, het vinden van vrijwilligerswerk, of het vinden van een andere nieuwe dag invulling.
- Advisering over voeding, beweging en ontspanning om het algemeen welbevinden en functioneren te verbeteren.
Psychosociale ondersteuning
Ik kijk of er in verband met de hersenschade, emotionele en sociale gevolgen zijn op het dagelijks leven en wat daar te verbeteren valt zodat er weer meer zelfvertrouwen en eigen kracht ervaren kan worden. Familie en vrienden hebben vaak geen kennis omtrent de onzichtbare gevolgen van NAH en de impact die dit heeft op het dagelijks leven van de getroffen persoon. Dit kan extra frustratie en verdriet tot gevolg hebben. Met de juiste informatie, kennis, hulpmiddelen en aansturing zijn er vele manieren te bedenken die het leven met hersenschade minder zwaar en nog de moeite waard kunnen maken. Door deze vorm van begeleiden kunnen emoties en stemming positief beïnvloed worden, het zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde versterkt worden, meer begrip en steun verkregen worden en een mogelijk sociaal isolement voorkomen worden.
Pedagogische ondersteuning
Voor de (alleenstaande) ouder met hersenletsel kan het evenwichtig opvoeden van kinderen een moeilijke taak worden. Kinderen die te maken krijgen met een ouder die hersenletsel heeft opgelopen, ondervinden vaak problemen in de omgang en het contact met hun vader of moeder. Als sociaal pedagogisch hulpverlener met elf jaar werkervaring in de jeugdhulpverlening ben ik in staat om de ouder zo nodig aan te vullen in de opvoeding en aansturing van de kinderen. Ik draag bij aan het zo goed mogelijk (be)houden van de ouder/kindrelatie.
Voor jong volwassenen die hersenletsel hebben opgelopen, is het niet eenvoudig om plots verantwoordelijk te zijn voor de invulling van hun leven. Wat is de juiste stap om te nemen en wat niet? Hoe bereik ik dat? Op een coachende manier kan ik in gezamenlijkheid dingen bespreken, verduidelijken, afwegen en aansturing aanbieden.
Relationele ondersteuning
Relationele spanningen kunnen ontstaan doordat een persoon met hersenletsel veranderd. Naasten hebben geen kennis van de onzichtbare symptomen en kunnen het veranderde gedrag daarom niet verklaren. Naasten beseffen lang niet altijd dat zij hun eigen gedrag en communicatie aan moeten passen aan de getroffen persoon. Ook overbelasting van mantelzorgers door veel zorg- en regeltaken kan relationele spanningen veroorzaken. Mijn ondersteuning bestaat uit het samen met de partner en/of de kinderen bespreken waar spanningen precies vandaan komen om vervolgens te kijken of er mogelijk oplossingen te vinden zijn om hier anders mee om te gaan.
Ondersteuning van de mantelzorger
Uitleg over hersenschade en wat de gevolgen er van zijn in het dagelijks functioneren. Hierdoor ontstaat vaak meer begrip voor het gedrag van de getroffene. Ik geef adviezen en begeleiding bij het omgaan met onbegrepen (probleem) gedrag; ik help mee zoeken naar betere communicatie- en omgangsmanieren zodat de zorg en de omgang beter verloopt. Ik geef overige tips en adviezen om de mantelzorg zo lang en goed mogelijk vol te houden. Ik schenk aandacht aan: stress, rouw- en rouwverwerking, aan de rolveranderingen die mogelijk plaats vinden binnen de relatie en die spanningen kunnen veroorzaken. Ook aandacht voor zelfzorg van de mantelzorger, leren grenzen stellen en om hulp vragen en aanvaarden.
Video Interventie Methode
Als Video Interventie Begeleider bespreek ik met de naaste mantelzorger welke problemen ervaren worden. Vervolgens wordt er een korte video-opname gemaakt, bij voorkeur van een situatie waarin het contact goed verloopt. Samen met de mantelzorger wordt dit positieve contactmoment op een later tijdstip teruggekeken en besproken. Uit de videobeelden kan afgeleid worden wat er nodig is om het contact goed te laten verlopen. Het samen met de Video Interventie Begeleider terugkijken van deze positieve contactmomenten helpt ook om beter te begrijpen wat er omgaat in de persoon met hersenschade. De begeleider geeft suggesties (huiswerk) voor verbeteringen die in de dagelijkse situatie uitgeprobeerd kunnen worden. Deze afwisseling van een video-opnamen maken, terugkijken, bespreken en oefeningen opgeven gaat door tot er voldoende handvatten zijn gevonden om de omgang te verbeteren. De praktijk leert dat hiervoor ongeveer vier video-opnames voldoende zijn.